بیمه به عنوان یک قرارداد حقوقی بین دو طرف، یعنی بیمه گر (شرکت بیمه) و بیمهگذار (شخص یا سازمانی که بیمه میخرد) تعریف میشود. در این قرارداد، بیمه گر در مقابل پرداخت وجهی به نام حق بیمه، تعهد میکند که در صورت وقوع خطر مشخصی، مانند حادثه، بیمه گذار را تحت پوشش قرار داده و خسارتهای ناشی از آن را جبران کند.
هدف اصلی بیمه، محافظت از بیمهگذار در برابر خطرات مختلف است. بیمه میتواند در بسیاری از زمینهها و بخشها اعم از خودرو، سلامت، زندگی، مسکن، تجارت و... به کار گرفته شود. بیمه در اساس به تعداد زیادی بخش تقسیم میشود که هر بخش خطرهای خاص خود را پوشش میدهد. به عنوان مثال، بیمه خودرو پوششی را برای خطراتی مانند تصادف، سرقت و حریق فراهم میکند.
بیمهگذار برای دریافت خدمات بیمهای، معمولاً حق بیمه را به صورت منظم (سالانه، ماهانه و غیره) به بیمه گر پرداخت میکند. در صورت وقوع خسارت، بیمهگذار میتواند از بیمه گر خسارتهای ناشی از رویدادهای بیمه شده را جبران کند. به طور کلی، بیمه به بیمه گذار کمک میکند تا خطرات زندگی و کسب و کار خود را به بیمه گر منتقل کند و در صورت وقوع خطر، جبران خسارتها را انجام دهد.